Sztuka

Jeszcze chwila i się zacznie...
Jeszcze krztyna i rozpocznie...
Czas z kulturą nie umiera,
choć co chwilę gaśnie.
Magia świata jest ogromna,
Magia chwili nie ulotna.
Ciągle lubi człowiek wdzięki,
a tu proszę - coś od ręki.
Z każdą chwilą świat się zmienia,
co sekundę ktoś umiera.
Ale w świecie coś się dzieje
i układa się kolebka.
Właśnie coś nowego tworzysz,
właśnie w czymś ciekawym działasz.
Może słowem, może czynem.
Ale chcesz - no to sztama.
Niech się człowiek przyzwyczaja,
że kultura to jest Drama...
Ale dobra i przyjazna,
choć czasami i bolesna.
Człowiek upadł po przez braki.
Brak kultury i wytchnienia...
Brak zadumy i myślenia...
Ale działaj jeden z drugim
i rozwijaj swoje słowo,
swoją siłę - żyj na nowo.
Niech coś w Tobie się podzieje,
Niech zaiskrzy skromne pienie.
Bo w czym można się odnaleźć
to jest własne zawołanie.
Pienia serca i rozumu.
Pieśni proste ze swej duszy.
Nie zaniechaj kąska duszy
pokazuj co cię kruszy.
Każda siła do działania
tą niezwykłą siłą włada.

Tak więc piszę w prostym słowie,
choć się trochę tego boje.
Niech kultura mnie oświeca,
niech muzyka sercem włada.
Słowo wszędzie się obraca
choć nim często się zamiata.
Ta tu chwila jest wytchnienia.
Co kultura w Tobie zmienia.