Nocna przechadzka

Noc jest czarującą porą, na zabawy w chowanego. Szukasz i znajdujesz szczęście, które przenika wszędzie. Noc nam ukazuje nostalgie, grozę i piękno. Noc czarująca, jest piękną poetką. Wychodząc wnią,  stajesz się inną postacią, która przewija się swobodnie przez tak rozgrzany niemy tłum. Tym tłumem ciepłoty jest chłodny mróz. Nie ukazując postaci szybują tuż obok, nie wykrzyczanym głosem szeleszczą jak wiatr. Toną w rozpaczy, w smutku, radości. Ty przechodzisz przez nich gdy widzisz mgłę. Przesz do przodu, bo miłość Cię gna. Dążysz do szczęścia własnego w tych ciemnych dniach. Znajdując swe szczęście szybujesz to tu, to tam. Łapiąc wierności krople radości. I czekasz wytrwale na kolejny traf. Wiesz już tak wiele, gdzie mieszka, gdzie wieje. Czekasz na niego już każdego wieczorka. Czekając, słuchacz czy już nie nadchodzi. Gdy widzisz i słyszysz już masz nadzieje, usłyszy tu Ciebie -Ty wierny Aniele.